YURDUMUN ÇAY OCAKLARI

Karıştırılır su-i zan hüsnü zan.

Dinleyeni mest eder hep ezan.

Bunca telaş içinde gelir hazan.

Uzaklarda kalır artık yaz sesi.



Kiminin gür çıkar kiminin az sesi.

Kiminin başında namaz takkesi.

Değildir burası koltuk kahvesi.

Duyulmaz burada taş takoz sesi.



Ne domino takırtısı duyulur.

Ne de tavla şakırtısı bulunur.

Ne kaz niyetine insan yolunur.

Cihana salınır hoş avaz sesi.



Her can saatinde gelir çay içer.

Bil cümle sakinler ezanı bekler.

Hacı Hüsrev doksan dokuzluk çeker.

Ocakçı Abdurrahman’ın tiz sesi.



Kaşık bardak şıngırtısı saz sesi.

Tavşan kanı bu mekanın gözdesi.

Çay demliğin bıkılmayan cilvesi.

Burda huzur her sakinin hissesi.



Zikir şükür harmanlanır gönülde.

Cümle dua kah gönülde kah dilde.

Buz gibi su sizi bekler sebilde.

Huşu huzur kokar sakin nefesi.



Dergâh olur gönül ehli erlere.

Hoş sohbet ki esenliktir serlere.

Çöp atılmaz bu mekanda yerlere.

Sanılmasın özgürlüğün kafesi.



Ehl-i diller birbiriyle hâlleşir.

Burda dostlar her daim kavilleşir.

Yardım için arkadaşlar elleşir.

Eskimez yenidir dostluğun sesi.



Kelle şeker ortalığa yığılır.

Gönüller bir dar yerlere sığılır.

Bu ocakta gam kasavet dağılır.

Dostun dosta gönüldendir busesi.



Huzur sükûn sükûnetle yerleşir.

Zaman zaman gönülle dil birleşir.

Çayın demi sohbetle katmerleşir.

Derinden derine duyulur Hu sesi.



Latifeler ayrı bir haz kaynağı.

Bardakla kardeştir çay alt tabağı.

Donatır gönüldeki has çardağı.

İnler ruhlarda daima ney sesi.



Gönül gönle ayna tutar burada.

Veda ise basılı tuz yarada.

Alev sönmez gönüldeki çırada.

Taze çaydır meclisin ziyadesi.





Burası da has yurdun bir bucağı.

Ayrım yapmaz açar gönlü kucağı.

Sevgi dostluk kardeşlik sacayağı.

Gürül gürül muhabbetin gözesi.

Ankara,23.07.2009